O castro de Santa Trega encabeza todos os anos a lista dos lugares arqueolóxicos máis visitados do noso rico patrimonio, mais pode que pola beleza do enclave natural no que se asenta  ou pola  súa monumentalidade os numerosos e moi interesantes petróglifos existentes tanto no seu interior como na contorna inmediata adoitan ser esquecidos polos visitantes que se achegan a desfrutar de este fermoso lugar.

Pola contra os estudosos e afeccionados a nosa arte rupestre si lle prestaron atención a estes gravados desde tempo atrás (Calvo, 1924; Jalhay, 1934; Mergelina, 1944), principalmente por tres motivos: por tratarse do entorno castrexo de Galiza con maior número de grabados rupestres documentados, pola inusual presenza de gran cantidade de espirais e finalmente por ter sido utilizados como referentes para situar o límite cronolóxico da arte rupestre galega (Peña Santos, 1986; Costas Goberna, 1988), conclusión extraída polos estudosos da aparente falta de interese cara esta manifestación por parte dos habitantes do castro o teren construido sobre varias das rochas con motivos insculturados.

Os membros do Colectivo A Rula pese a non poderen presumir de moita máis evolución que os habitantes do Trega si amosamos  un maior interese cara os nosos petróglifos polo que levamos feito algunha que outra escapadiña para visitalos. Nunha destas visitas, o noso secretario localizou unha nova laxe inédita, e non catalogada ata o momento, que na actualidade forma parte do vestíbulo dunha das cabanas reconstruídas nos anos 1965 e 1972.

Cabana en cuxo interior atópase o gravado

A laxe presenta dous sinxelos motivos cun suco en U moi erosionado. Trátase dunha combinación de dous círculos concéntricos con coviña central e un segundo círculo simple máis erosionado case imperceptible con luz natural. Ambos motivos son de pequenas dimensións e a maior presenta unha “especie” de posible apéndice configurado máis por medio do volume que por medio de sucos.

A pedra na que se sitúan semella ter sido reutilizada para a construcción ou posterior reconstrucción da cabana descoñecéndose a súa orixe, mais non semella moi arriscado propor un lugar próximo vista a similitude estilística con outros motivos coñecidos do interior do castro.

Xa para rematar compre sinalar as fermosas vistas das ruínas das construcións castrexas que se poden contemplar desde a actual ubicación da gravura recollidas nas seguintes imaxes producto do bo facer da nosa fichaxe do sur.

Coordenadas UTM (Datum WGS84): 29 T 510839 4637870

Para saber mais:

• Pereira García, Costas Goberna, Peña Santos.(1999).  Petroglifos en los castros gallegos.  Revista de Guimaraes, Volume especial II, Guimaraes.